Łokieć tenisisty i golfisty

Schorzenia określane potocznie mianem “łokcia tenisisty” i “łokcia golfisty” zaliczane są do grupy entezopatii mięśniowych. W przypadku łokcia tenisisty mówimy o schorzeniu obejmującym mięśnie prostowników dłoni i palców, natomiast w łokciu golfisty mamy do czynienia ze zmienionymi chorobowo mięśniami zginacza nadgarstka.

Czym jest łokieć tenisisty?

Terminem tym określa się zapalenie tkanek miękkich, a dokładnie mięśni, w miejscu ich przyczepu do nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Dotyczy to przede wszystkim mięśnia prostownika krótkiego nadgarstka ECRB (z łac. extensor carpi radialis longus) oraz mięśnia prostownika palców (z łac. m.extensor digitorum). Badania pokazały, że te zmiany degeneracyjne spowodowane są uszkodzeniami włókien kolagenowych i tzw. neowasuklaryzacją, czyli zaburzeniem ukrwienia wskutek zbyt intensywnego obciążania.

Łokieć tenisisty dotyka pacjentów w przedziale wiekowym od 30 do 60 lat. Nazwa sugeruje, że na taki uraz łokcia cierpią tenisiści, lecz tylko ok. 5 procent pacjentów stanowią osoby uprawiające ten sport. Około 10 procent zawodników na pewnym etapie swojej kariery odczuwa dolegliwości związane z tą patologią. Przyczyna najczęściej tkwi w błędach technicznych podczas wykonywania „spóźnionego” bekhendu i dotyczy częściej amatorów oraz zawodników na początkowym etapie kariery. Z problemem tym borykają się również osoby pracujące w biurach (przyczyną jest pisanie na klawiaturze) oraz wykonujące zawody związane z powtarzaniem ruchów nadgarstka z silnym chwytem (np. używanie śrubokrętów).

Łokieć golfisty – co to jest?

Łokieć golfisty to przeciążenie wspólnego ścięgna mięśni odpowiadających za zginanie nadgarstka, przyczepiających się do wystającego guzka, który nazywany jest nadkłykciem przyśrodkowym kości ramiennej. Początek choroby jest nagły i ostry lub przewlekły i powolny. W przypadku łokcia golfisty mamy do czynienia ze stanem zapalnym w obrębie ścięgna, do którego przyczyniają się przeciążenia i mikrourazy, spowodowane częstymi powtarzanymi ruchami nadgarstka wbrew oporowi.

Łokieć golfisty i tenisisty – przyczyny

Zarówno łokieć tenisisty (który występuje częściej), jak i łokieć golfisty mają swoje podłoże w powtarzających się mikrourazach i przeciążeniach tkanek miękkich. Mikrourazy wraz z czasem nakładają się na siebie, co prowadzi do nieprawidłowego gojenia się tkanek, a w konsekwencji choroby zwyrodnieniowej przyczepu mięśni.

Kto jest najbardziej narażony na łokieć golfisty / tenisisty?

Łokieć tenisisty:

• informatycy, osoby pracujące przed komputerem;
• mechanicy;
• pianiści;
• krawcowe;
• dentyści;
• monterzy;
• mechanicy.

Łokieć golfisty:

• sporty z elementami wspinania się, rzutów, dźwigania ciężarów;
• stolarze;
• ogrodnicy;
• malarze.

U 75% Pacjentów, u których zdiagnozowano łokieć golfisty lub tenisisty, stwierdzono, że patologia ta dotyczy kończyny górnej.

Objawy schorzenia łokcia tenisisty i golfisty

Najczęstszym i najbardziej typowym objawem zarówno w przypadku łokcia tenisisty, jak i golfisty jest ból, z tym, że różna jest jego lokalizacja. Łokieć tenisisty prowokuje dolegliwości bólowe po bocznej stronie łokcia w okolicy nadkłykcia bocznego, które nasilają się podczas prostych, codziennych czynności, takich jak otwieranie drzwi, podawanie ręki, utrzymywanie szklanki. Natomiast łokieć golfisty objawia się bólem w obrębie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, który prowokowany jest przez zgięcie w stawie nadgarstkowym oraz przez zaciskanie dłoni w pięść.

Jak zdiagnozować tego typu urazy?

Diagnoza opiera się na wywiadzie oraz wykonaniu badania klinicznego podczas testowania funkcjonalnego. Należy uwzględnić problemy w odcinku szyjnym, które mogą powodować bóle promieniujące do okolicy nadkłykcia bocznego, oraz zaburzenia metaboliczne narządów wewnętrznych (np. wątroby). Należy też wykluczyć inne możliwe patologie występujące w samym stawie łokciowym oraz promieniowo-nadgarstkowym jak np. zapalenie głowy kości promieniowej lub martwicę kostno–chrzęstną.

Leczenie łokcia tenisisty i golfisty Kraków

W przypadku zdiagnozowania łokcia tenisisty bądź golfisty postępowanie oparte jest przede wszystkim na leczeniu zachowawczym, które uwzględnia rehabilitację. Zarówno w przypadku leczenia łokcia tenisisty, jak i golfisty stosuje się te same lub podobne techniki fizjoterapeutyczne, co jest związane z podobną patogenezą obu schorzeń. Leczenie łokcia tenisisty i golfisty opiera się przede wszystkim na terapii manualnej i osteopatii. Terapia ta polega na uwzględnieniu przyczyn, które spowodowały uraz łokcia u Pacjenta oraz stosowaniu holistycznej terapii przywracającej równowagę nerwowo-mięśniową zarówno na poziomie kręgosłupa szyjnego, narządów wewnętrznych, jak i samego łokcia, z wykorzystaniem nowoczesnych technik terapii manualnej.

Elementem terapii manualnej jest również masaż, który wykonuje się w obrębie zmienionych chorobowo miejsc. Masaż ma na celu poprawę ukrwienia, zachowanie prawidłowej ruchomości oraz zapobieganie tworzeniu się “sklejających” blizn.

FAQ – najważniejsze pytania dotyczące leczenia łokcia golfisty i tenisisty

Ile trwa leczenie łokcia tenisisty / golfisty?

Na skutek wdrożenia kompleksowego leczenia już w przeciągu 3-4 tygodni odczuwalny ból w okolicy stawu łokciowego lub nadgarstka powinien się zmniejszyć. W sytuacji, gdy terapia nie przynosi rezultatów, wymagana jest interwencja u specjalisty.

Dlaczego łokieć tenisisty boli?

Na skutek mikrourazów dochodzi do uszkodzenia struktury włókien kolagenowych ścięgien i nieprawidłowego ukrwienia okolicy przyczepu. Tworzą się patologiczne nerwy i naczynia krwionośne. W trakcie postępowania tych zmian zwyrodnieniowych wydzielane są białka, które drażnią okoliczne tkanki.

Pozostałe usługi, które wykonuję w swoim gabinecie fizjoterapeutycznym w Krakowie:

Zajmuję się fizjoterapią:

• dyskopatii;
• ostrogi piętowej;
• schorzeń kręgosłupa;
• bólu stawów i mięśni;
• dysfunkcji tkanek miękkich;
• zerwanych i naderwanych mięśni, ścięgien i więzadeł;
• zwichnięć i skręceń;
• zapalenia ścięgna Achillesa;
• bólu piszczeli;
• kolana biegacza;
• innych dolegliwości, w zależności od potrzeb Pacjenta.